Daj ša mi Haničko vodičky napity, bo tak mi prichodit od smädu zamlity. Na nebi ni chmarky, velika paľava, svonečko tak palit až žovtije trava. Dava bym ti dava vodičky z džbanočka, ale ňa skvamali tvoji čorny očka. Tam ti ide žena, nese ti frištyka, ta naj ti dast vody, aji do šaflika. Haňko moja ľuba nehvar mi tak brytko, šak sama dobri znaš, žes pre mene šitko. Bo tak napisano v knižočky osudu, že tebe Haničko vše ľubity budu. Bodaj tota knižka v šparheti zhoriva, nikda tak nezrobju, žebym ťa ľubiva. Šak maš svoju ženu, maš ľubity koho a ja sobi najdu frajira druhoho.